290.000'den fazla kelime haznesiyle Osmanlıca Türkçe Sözlük ve Osmanlıca Lügat

Geçmiş

devlet

devlet

Anlamlar

Mevki.
Hukuki.
Teşekkül tarzı.
Şahsi mülkiyet.
Takip ettiği esas siyaset.
İdari mahiyetteki merkezi teşkilat.
Şahsi teşebbüs ve serbest rekabete dayanan.
4- teokratik devlet: hakimiyet ve iktidarın.
Ülkeyi yönetmek için örgütlenmiş siyasi topluluk.
Ruhban sınıfının elinde bulunduğu bir devlet şeklidir.
Yerine işçi sınıfı adına devlet mülkiyetini ikame eden.
Halkı veya siyasi temsilcisi olan kişiyi yahut meclisleri.
5- islam devleti: iktidar ve hakimiyeti milliyet ve unsuriyet.
Sosyalist ve faşist sistemlerden başka birşey getirememişlerdir.
İlahi iktidar ve hakimiyetin tatbikçi memurları olarak kabul eder.
2- sosyalist ve komünist devlet : şahsi mülkiyeti ortadan kaldıran.
Sınırları belli olan bir memleketin sahibi olan insanların kurduğu siyasi.
İktidar ve hakimiyetin kapitalist sınıfın elinde bulunduğu devlet şeklidir.
3- faşist devlet: menfi milliyet ve unsuriyet fikrini siyasette hakim kılan.
Şahsi teşebbüse müsaade eden; fakat devletin vesayeti ve hakimiyeti altına alan.
Yahut içtimai sınıflarda veya ruhban sınıfında değil; yalnız allah'ta kabul eder.
Fakat ihtilalciler ve muakibleri beşeriyeti yeniden ıztırablara duçar eden kapitalist.
İşçi sınıfı hakimiyeti namı ile komünist partisi diktatörlüğünü getiren devlet şeklidir.
Daha çok hristiyan aleminde asırlar boyunca bu devlet şekli cemiyet ve milletlere hükmetmiş.
Meslek zümreleri adına iktidar ve hakimiyeti tek parti ve şefinin eline veren devlet şeklidir.
Temsil ettiği hakimiyet ve iktidarın mahiyeti bakımından çeşitlere ayrılır:1- kapitalist devlet: iktisadi siyasete.
İnsanın fıtratındaki hakikatı taharri ve hürriyet fikri galebe çalarak bu devlet ve idare şekli fransız ihtilaliyle yıkılmış.
Fakat tahrif edilmiş incil'e sahib oldukları ve ilahi iktidar ve hakimiyet yerine ruhban sınıfının hakimiyet ve iktidarını ikame ettikleri için.
Bu iki devlet şeklinin iktisad siyasetleri ile siyasi iktidar ve hakimiyet anlayışları farklı olmakla beraber devlet idaresinde dine yer vermemekte birleşirler.
Çünki hareket ve istinad noktaları beşeri fikir ve ölçüler olup materyalist (maddeci) dünya görüşlerinin zaruri neticesi olarak teavün yerine cidal; hak yerine kuvvet; iktisat yerine ihtiyaçları tezyid ve tahrik ettiklerinden beşeriyetin huzur ve saadetlerini bozdular.